σμαραγδίτης

ο, ΝΑ

νεοελλ.

(ορυκτ.) πράσινο ινώδες ορυκτό τής ομάδας τών αμφιβόλων, το οποίο σχηματίζεται συνήθως κατά την εξαλλοίωση τού διαλλαγούς

αρχ.

αυτός που ανήκει στο είδος τού σμαράγδου ή αυτός που έχει το χρώμα τού σμαράγδου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σμάραγδος + κατάλ. -ίτης (πρβλ. ονυχ-ίτης). Τη λ. δανείστηκαν οι ξένες γλώσσες, πρβλ. αγγλ. smaragdite].